Categorie: Nieuws

De dalende watertemperatuur heeft een grote invloed op de snoekbaarzen in Amsterdam. Ze worden in rap tempo véél passiever en negeren steeds vaker kunstaas dat tot voor kort nog zeer succesvol was. Agressief geviste vib lures worden volledig genegeerd en ook het aantal aanbeten op shads neemt snel af. Tegelijkertijd zie je de vissen langzaam maar zeker dieper water opzoeken. Onderaan het talud, op 8 tot 10 meter, zie je steeds meer signalen. Ondiepere stekken, tot 5 meter diep, worden steeds leger.

Actieve snoekbaars blijft ondiep

Het lijkt dan logisch om je op het diepe water te richten want daar zien we de meeste vis. Dat blijkt een misvatting, want hoewel je geconcentreerde scholen vis ziet liggen, willen ze niet of nauwelijks bijten. Een enkele snoekbaars vergist zich. Maar om nou meer dan een half uur op een aanbeet te gaan wachten, schiet ook niet op. Veel effectiever blijkt het om je op de ‘achterblijvers’ op de ondieptes te richten. Deze vissen zijn blijkbaar nog niet klaar om op het diepe water te overwinteren. Ze moeten nog wat meer eten om de lange maanden goed door te komen. Dat is goed nieuws voor ons, want dan zijn deze snoekbaarzen in ieder geval bereid om ons kunstaas aan te vallen. Tenminste, als je het juiste kunstaas en de juiste techniek kiest.

De kracht van de dropshot

Afgelopen week hebben we de effectiviteit van verschillende technieken goed kunnen testen. Ik ben vier keer het water op geweest en heb duidelijk gemerkt dat actief geviste shads en vib lures minder effectief worden. En dat terwijl we nog aardig wat signalen van snoekbaarzen los van de bodem konden zien. Deze lijken in ieder geval actief te zijn. De oplossing bleek simpel: overstappen op de dropshot. Door deze zo subtiel mogelijk aan te bieden, probeer je twijfelende snoekbaars over de streep te trekken. Flauwe aanbeten die met de shad steevast worden gemist, kunnen we met de dropshot wél verzilveren.

Weightless softbaits winnen

Zo’n ‘weightless’ aanbieding met de dropshot zorgt ervoor dat de snoekbaars zo’n softbait nét even makkelijker naar binnen zuigt. En dat resulteerde in een overduidelijke overwinning voor de dropshot. Daarmee vingen mijn gasten de laatste sessie 18 snoekbaarzen terwijl ik al verticalend met een shadje op twee vissen bleef steken. De topper van vandaag bleek de Spro Instaworm. Dit is een opvallend grote worm, maar dat blijkt geen probleem gezien de goede vangsten.

Er zijn weinig kleurstellingen zo populair als de ‘fire tiger’: groene rug, chartreuse flanken en een oranje buikje. Om het af te maken zit er vaak ook nog een zwarte tijgerprint op het ruggetje. Vooral snoek en snoekbaars is verzot op dit patroon, maar waarom eigenlijk? Tijdens onderzoek voor mijn boek stuitte ik op het geheim en ineens viel alles op zijn plaats.

Onderzoekers van de Universiteit van Wisconsin hebben onderzocht wat de zichtbaarheid van de verschillende kleuren in zowel helder als troebel water is. Opvallend is dat in troebel water blauw al na een paar decimeter niet meer herkenbaar is en rood kun je op twee meter diepte ook al niet meer herkennen. Groen en geel zijn daarentegen ook nog op een diepte van 4 meter te herkennen; dieper dan elke andere kleur.

Chartreuse, de geelgroene knaller

Bovenstaande verklaart in één keer het succes van ‘chartreuse’, een kleur tussen groen en geel in. Juist in troebel is chartreuse ook in dieper water nog goed zichtbaar. Of in ieder geval beter zichtbaar dan alle andere kleuren. Voeg er nog wat oranje en een sterk contrasterende zwarte tijgerprint aan toe en je hebt een patroon dat het al tientallen jaren geweldig doet in ons kikkerlandje: fire tiger. Dus ga je achter snoek en snoekbaars aan en heb je te maken met ‘donker’ water, dan kun je maar beter een fire tiger in je tackle box hebben.

Mijn favoriete fire tigers

Als ik zie dat het water in Amsterdam weinig doorzicht heeft, dan ga ik niet van huis zonder de UV Mojito (fancy naam voor ‘fire tiger’) van de Spro Iris Popeye shad van 12 cm. Een andere topkleur van deze shad is de UV Brown Chart: bruin ruggetje met chartreuse buikje. Ga ik met troebel water achter de snoeken in Amsterdam aan, dan is de geelgroene 3D River Roach Paddle Tail een topper. Natuurlijk zijn er nog honderden andere goede opties, zolang er maar geel en groen in zit!

Meer informatie over het kiezen van de juiste kleur kunstaas lees je op pagina 147 – 150 van ‘Denken als een vis‘.

Strakke lijnen!

Even een korte maar zeer praktische tip voor de snoekvissers onder ons. Vergeet de wartel en gebruik in plaats daarvan de FG-knoop om je fluocarbon onderlijn aan de gevlochten hoofdlijn te knopen. De voordelen zet ik voor je op een rij:

1. De FG-knoop (FG-knot in het Engels) is veel verfijnder dan een wartel en valt daardoor minder op.
2. Omdat de FG-knoop kleiner is, blijft er ook minder snel troep achter hangen. Een schone lijn zorgt voor meer aanbeten, dus meer vis.
3. De FG-knoop heeft geen last van metaalmoeheid en is daardoor betrouwbaarder.
4. De FG-knoop past door je topoog en dus ook door al je andere ogen. Vooral indien je met (zeer) lange onderlijnen (of voorslagen) wilt vissen, is dit een groot voordeel.
5. De FG-knoop beschadigt je topoog niet wanneer je per ongeluk te ver binnen draait. Een wartel daarentegen kan je topoog daarentegen in één keer slopen.
6. De FG-knoop kost niks.

Strakke lijnen!

Wil je weten hoe je de FG-knoop maakt? Dat kun je leren op pagina 158 van mijn boek Denken als een vis (alleen in de tweede druk!)

Hoe het precies zit durf ik niet met zekerheid te zeggen, maar vib lures zorgen voor uitstekende snoekbaars vangsten na zonsondergang. Ik raakte bekend met deze ratelende hard baits door roofvis-expert Michel Dekker. Hij liet ze me zien tijdens een masterclass riviervissen voor mijn boek (zie pag 273 – 282 in ‘Denken als een vis‘). Die sessie ving hij er een monsterlijke roofblei mee en sindsdien ben ik een groot fan. Simpel gezegd kun je deze aasjes hetzelfde vissen als een softbait. Dat wil zeggen: inwerpen, laten zakken en dan bij het binnenvissen steeds even naar de bodem laten zakken. Dat is in veruit de meeste gevallen het moment dat de snoekbaars op de viblure op klapt.

De resultaten overdag waren al veelbelovend, maar de laatste maanden hebben we gemerkt dat ze juist na zonsondergang erg goed presteren. Sterker nog: op sommige avonden vang je er vele malen beter op dan met een shadje. Opvallend is dat we er met name de grotere vissen mee vangen. De gemiddelde lengte van de vissen die we met vib lures vangen ligt naar schatting 10 cm hoger. Hoewel ik niet zeker weet waarom ze het juist in het donker goed doen, heb ik wel een paar ideeën.

In de eerste plaats geven deze aasjes – de naam zegt het al – vibraties af. Deze extra prikkels in de vorm van trillingen maken de snoekbaarzen extra opmerkzaam. De keiharde aanbeten zouden best eens een teken kunnen zijn dat ze de vibs vooral uit agressie aanvallen. Een andere mogelijke verklaring van het succes is de relatief grote omvang van deze aasjes. Waar een shadje vaak redelijk dun en lang is, heeft de vib een veel hogere body. Hierdoor kan de snoekbaars het aasje niet alleen beter zien, maar ook beter registreren met zijn zijlijnorgaan. Kortom: het is bijna onmogelijk om zo’n ratelaar onopgemerkt langs een snoekbaars te vissen. Ik laat je tijdens een visdag graag zien hoe je het meeste uit dit bijzondere aasje haalt, want er is nog veel meer over te leren!

Strakke lijnen!

Traditioneel zijn verticalen en dropshotten de meest populaire manieren om snoekbaars in Amsterdam te vangen. De laatste jaren ben ik erachter gekomen dat diagonalen in veel gevallen minstens zo effectief is. Niet alleen wat aantallen betreft, maar ook het formaat is vaak beter. Hiervoor zijn verschillende verklaringen.

Maar eerst even over diagonalen: wat is dat nou eigenlijk. Het principe is simpel. Je werpt van de boot af, laat je aasje tot de bodem zakken, en vist het dan met sprongetjes over de bodem terug. Je vis nu dus niet recht onder de boot, maar er vanaf. Hierbij staat de lijn niet verticaal in het water, maar diagonaal; vandaar de term ‘diagonalen’. De kracht van deze techniek zit hem in het ‘zweefmoment’: het moment waarop het aasje naar beneden zakt. Hoe langer dit moment, hoe realistischer het er uitziet en hoe groter de kans dat een snoekbaars toeslaat. Daarom gebruik ik zo licht mogelijke jigkoppen, meestal 5 of 7 gram.

Het grote verschil met verticalen (en dropshotten, onder de boot is dat de vissen die je belaagt bij het diagonalen geen visboot boven zich kunnen waarnemen. Daarnaast zullen de vissen ook het signaal van de dieptemeter en het geluid van de elektromotor minder snel opmerken. Door werpend te vissen, maak je de vissen simpelweg veel minder opmerkzaam op je aanwezigheid. Zeker naarmate er meer met boten op een water gevist wordt, gaan vissen een boot vaker met ‘gevaar’ associëren. Dat probleem los je op door te diagonalen.

Daarbij vind ik het persoonlijk leuker om werpend te vissen omdat je actiever bezig bent en de aanbeten vaak net even wat harder zijn. Dit laatste komt ook doordat de snoekbaarzen minder schuw zijn. Ze verwachten niet dat er iets mis is met dat gekke visje dat ze naar binnen willen werken. Dat gezegd hebbende betekent niet dat verticalen en dropshotten onder de boot geen goede manieren kunnen zijn om veel en mooie vissen te vangen. Maar op sommige dagen merk je toch wel een duidelijk verschil. Uiteindelijk is het natuurlijk aan jouw als gast om te bepalen of je wilt verticalen, dropshotten of werpen. Ik laat je graag de verschillen zien!

Strakke lijnen!

De laatste weken zijn de snoeken overduidelijk aan het bunkeren geslagen. Ze werken aan hun speklaag om de lange koude winter door te komen door flink wat vis naar binnen te werken. Dat merken wij aan de fraaie vangsten van veel en grote snoek. Het mooie is dat ze iedere week weer een beetje zwaarder zijn. We zijn met name succesvol met behoorlijk groot zacht plastic zoals de Spro Shockwave en de River Roach Paddle Tail van Savage Gear. Hiermee werpen de oeverzone af en zoeken zo actief de snoeken op. Dat we ze gevonden hebben wordt elke keer weer duidelijk door een snoeiharde aanbeet. Het grote open water vissen we af met nóg groter kunstaas, waaronder de 32 cm lange Truline River Roach van Savage Gear. Afgelopen weken hebben we iedere visdag meerdere snoeken weten te vangen waarvan de grootste 117 cm lang was. 

Strakke lijnen!

Heel Amsterdam is aan het vissen geslagen, zo lijkt het. Sinds de coronacrisis heeft de Amsterdamse Hengelsportvereniging er 4000 nieuwe leden bij. Dat is bijna een verdubbeling van de groei vergeleken met dezelfde periode vorig jaar. 

Iemand die al jaren weet dat Amsterdam de beste visstek van Nederland is, is Juul Steyn. Hij verhuisde ervoor naar de hoofdstad en schreef het boek “Denken als een vis.”

En nu laat hij ons zien, hoe het moet. Vandaag: een moeilijke stek bestaat niet. In Amsterdam kun je overal vis vangen. Zelfs bij de veel te hoge kademuur naast het Scheepvaartmuseum.

Hoe het allemaal begon:

Afl. 2: Stadvisser Juul vangt een baars in een mega-bouwput in Amsterdam

Meer afleveringen & videos

• Sportvisser slaat bijna meter lange snoek aan de haak tijdens NH-repo over visboek
• Vissen in Amsterdam: een moeilijke stek bestaat niet
• Baars gevangen in een mega-bouwput voor het Centraal Station in Amsterdam
• Visser vangt baars met een fietsventiel en een stok uit het Vliegenbos
• Halloween 2020: niet langs de deuren, maar coronaproof vissen in het donker